mieć za zadanie

См. также в других словарях:

• odpowiadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpowiadaćam, odpowiadaća, odpowiadaćają {{/stl 8}}– odpowiedzieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XId, odpowiadaćwiem, odpowiadaćwie, odpowiadaćwiedzą, odpowiadaćwiedz, odpowiadaćdział, odpowiadaćdzieli {{/stl 8}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pretensja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. pretensjasji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} chęć otrzymania czegoś jako należnego sobie; żądanie, roszczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rościć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… …   Słownik języka polskiego

• obrona — ż IV, CMs. obronanie zwykle blm 1. «odpieranie napaści, zwykle z bronią w ręku; bronienie kogoś lub czegoś albo bronienie się» Obrona miasta. Stawać, występować, zginąć w obronie kogoś lub czegoś. Oddać życie w obronie ojczyzny. 2. «ten kto broni …   Słownik języka polskiego

• chcieć — ndk, chcę, chcesz, chciej, chciał, chcieli, chciany 1. «mieć chęć, ochotę, wolę; pragnąć, życzyć sobie; także: zamierzać» Chcieć chleba. Chcieć wyjechać. Chcieć jak najlepiej. Chcieć, żeby było lepiej. Człowiek chcący spokoju. Urodzić dziecko nie …   Słownik języka polskiego

• pretensja — ż I, DCMs. pretensjasji; lm D. pretensjasji (pretensjasyj) zwykle w lm 1. «prawo, które sobie ktoś rości do czegoś; wymaganie, żądanie, roszczenie» Dochodzić swych pretensji. Odstąpić od jakichś pretensji. Rościć sobie, wysuwać, zgłaszać jakieś… …   Słownik języka polskiego

• robota — ż IV, CMs. robotaocie; lm D. robotabót 1. «zespół czynności, akcji podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś; praca, działanie, działalność, robienie czegoś; robocizna» Łatwa, żmudna, niewdzięczna robota.… …   Słownik języka polskiego

• rola — I ż I, DCMs. rolali; lm D. ról «ziemia świeżo zorana; pole uprawne, gleba» Uprawiać rolę. Pracować na roli. II ż I, DCMs. rolali; lm D. ról 1. «tekst wypowiadany na scenie lub w filmie przez aktora, odtwarzającego jedną z postaci sztuki lub… …   Słownik języka polskiego

• rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… …   Słownik języka polskiego

• słaby — słabybi, słabybszy 1. «odznaczający się niewielką siłą fizyczną, nie mający silnej budowy; wątły, chorowity, bezsilny» Być słabego zdrowia. Mieć słabe ręce, słabe płuca. Był słaby po chorobie. Był za słaby do pracy fizycznej. ◊ Słaba płeć… …   Słownik języka polskiego

• włożyć — dk VIb, włożyćżę, włożyćżysz, włóż, włożyćżył, włożyćżony wkładać ndk I, włożyćam, włożyćasz, włożyćają, włożyćaj, włożyćał, włożyćany 1. «umieścić coś w czymś, w środku czegoś; wetknąć» Włożyć list do koperty. Włożyć ręce do kieszeni. Włożyć… …   Słownik języka polskiego